Skiën in de bergen van Sapa
Blijf op de hoogte en volg Moniek & Manouk
29 November 2015 | Vietnam, Sa Pá
Gojjendaag! Doa zien we wer.
Nog minder dan n week te gaan, dan zit ons avontuurtje er alweer op!
Toen we ons in de slaapbus gesetteld hadden ging het allemaal heel snel. Voordat we het wisten stonden we al in het ijskoude Sapa, en wel om 4 uur snachts.
Volgens ons hostel in Hanoi zouden ze ons op komen halen zodra wij er zouden zijn. Dus wij die bus uit en op zoek naar iemand die ons zou komen ophalen. Daar stonden we dan, midden in de nacht, regen, koud en niemand te vinden.
Uiteindelijk hebben we ons hostel kunnen bellen om te vragen waar die gast was! De taxi heeft ons naar het hotel gebracht na een aantal mislukte pogingen omdat hij niet wist waar het hotel lag, ofcourse!
Nou, wij eindelijk bij ons hotel, zouden ze volgens onze boeking een kamer/bedje voor ons moeten hebben tot een uur of 9. Nee hoor, dat hadden ze ook niet. Maar we mochten wel als een paar daklozen op een bankje in de lobby gaan liggen. Haha ja hoor, daar lagen we dan, kei hard te bibberen in Sapa, zo koud en er vanuit gaande dat alles geregeld zou zijn haha, Not! (Uiteindelijk bleek dat we tot 6 uur in onze bus hadden moeten blijven zitten en dat dan iemand ons zou komen ophalen. Jaa pannekoeken, moeten jullie ons dat wel vertellen!)
Na gelukkig een warme douche en redelijk goed ontbijt kon onze trekking beginnen.
We stonden buiten en daar stonden allemaal vrouwtjes op ons te wachten alsof ze ons op zouden gaan vreten hahah. Bleek dat we naar hun dorpje zouden lopen en dat ze ons de hele weg zouden 'volgen'.
Het was echt pokkeweer en we konden door de mist nauwelijks iets zien.
We hadden wel een aardige groep van zo'n 9 man, waaronder de Nederlandse Susan en onze Braziliaanse Miss Sao Paulo Dora (zonder grapjes!!)
Het had nogal geregend dus alle paden waren super glad en modderig! Nu wisten we ook meteen waarom iedereen beek laarzen aan had haha.
Door de modder was het zo glad, dat het net leek alsof we aan het skiën waren. Wel zo toepasselijk met onze dikke skiejassen haha!
Door het weer was het allemaal niet zo super mooi als het misschien zou kunnen zijn. Des ondanks was het natuurlijk nog steeds mooi!
We hebben ongeveer 12 kilometer afgelegd door de bergen. We moesten wel zo nu en dan wachten aangezien we 2 Thaise bij ons hadden die het niet bepaald gewend zijn om een trekking te doen! Maar ook die hebben het overleefd.
We hadden zelfs een opa en oma die echt tot onze verbazing veel mee hebben gelopen, respect!
Toen we in het dorpje waren van die vrouwkes die met ons mee liepen, wilde ze natuurlijk geld zien, voor het helpen tijdens onze tocht. Helaas lieve dames, daar hebben we zelf niet om gevraagd!
En de Kids vroegen op hun allerzieligste om iets van ze te kopen, maar ook dat hebben we niet gedaan! Het blijft een raar wereldje.
Nadat we bij onze homestay waren aangekomen was iedereen zo'n beetje bevroren! Een warme douche zat er dan ook niet in haha! Het was wel een lieve familie en had de beste bedoelingen. We hebben nog een hele tijd met onze Braziliaanse, Nederlandse en Thaise vrienden gekletst totdat het buiten niet meer uit te houden was. We hebben ons nog een beetje op proberen te warmen in bed, maar dat duurde ook lang! Hahah fackkk we zitten toch in Vietnam? Niet in Noorwegen?!
Diner time! De hele tafel werd weer volgepleurd met eten. En natuurlijk, Happywater!! Daar zouden we t warm van krijgen haha, Jaaa duhh! Nou, na 3 of 4 shotjes hadden we er echt weer meer dan genoeg van. Gelukkig hadden ze ook een soort van vuurtje voor ons gemaakt waar we met onze dekens bij konden zitten haha. Wat een gezicht, dikke jas, deken en een vuurtje!
Iedereen had het zo koud dat we niet heel laat naar bed zijn gegaan!
Gelukkig hebben we t snachts niet koud gehad door onze super dikke dekens. Lekker weer onze vettige kleren aan en klaar voor de volgende tocht.
We hadden echt gehoopt dat het weer beter zou zijn, maar helaas, het regende zelfs. Huilen met de pet op. Janou, niks aan te doen, poncho aan en lopen maar haha.
We hebben voor de 'makkelijke' route gekozen omdat onze Thaise vrienden anders nooit aan zouden komen. Achteraf vonden we t wel jammer dat we de 'moeilijke' weg niet hebben genomen.
Het was wel een stuk minder mistig waardoor we soms wel een mooi uitzicht hadden. Veel eerder dan gedacht waren we al op onze eindbestemming, zo'n 7 kilometer verder.
Daar mochten we onze laarzen en schoenen wassen en naast ons werd het vlees schoongemaakt op straat, logisch toch!? Hahah.
Susan ging ook haar laarzen wassen en voordat ze het zelf door had, lag haar hele laars in het water waardoor de binnenkant zeiknat was hahaha, ei!
We hadden nog een gezamenlijke lunch waar we ook noodle soep kregen. Opeens zegt Susan: "ooh I've lost my spoon" hahaha, zat ze daar ik haar bakje, te roeren met haar stokjes om haar lepel te zoeken! Echt hilarisch.
We waren rond 2-3 uur weer terug in Sapa City. Natuurlijk meteen een warme douche genomen, man wat was dat heerlijk!! Dan ga je een warme douche weer ontzettend waarderen!
Omdat we nog tot 9 uur savonds hadden zijn we het centrum nog ingelopen, maar daar was niet meer zo veel te beleven. We hebben ons een lekkere frapuchiono en warme chocomel besteld in een leuk barretje. Hahah, man blijft een raar idee dat we toch echt in Vietnam zijn!
We hadden nog een diner te goed in ons hotel en zijn dat dus ook maar gaan opeisen.
Gelukkig hadden ze de deur de hele tijd in het restaurant open staan voor de frisse lucht en konden we fijn wolkjes blazen en de jas aan laten!
Haha man o man, na het eten en heel wat geklets verder hadden we nog zo'n anderhalf uur over. Tja, what to do? Hahaha weet je wat. We gaan gewoon weer douchen, lekker werm!
Nou, om 9 uur stonden we netjes bij de receptie. Werd ons eventjes verteld dat we daar helemaal niet moesten zijn! Haha, ja vriend, waar dan wel? We werden ergens anders gedropt en vervolgens naar het station gebracht.
Dat ellendige vrouwke van de bus wilde ons weer achterin of boven wegmoffelen, maar daar hadden wij geen zin in! Fijn een plekje onderin.
Het is namelijk zo dat ze alle toeristen de kut plekken geven en alle vietnamezen voorrang geven en de chille plekken, terwijl je soms gewoon een stoelnummer hebt. Maar wij laten ons niks wijs maken haha!!
Maaree, die fijne organisatie van dat hostel van ons klopt voor geen meter. Dat gaan ze ook te horen krijgen ook!
Toen we zo'n 6 uurtjes later weer terug in Hanoi waren, zouden we weer opgehaald worden. Het mocht dan wel half 4 snachts zijn, maar weer geen hond te bekennen!
We hebben zelf maar een taxi gefixt en zijn naar ons hostel gegaan.
Omdat we redelijk wat betaald hebben voor deze trip ga je er vanuit dat alles ook geregeld is. Nou niet dus en dat hebben we ze ook even laten weten ook!!
Toen ze ook nog zeide dat ze geen bed voor ons hadden (wat ze wel gezegd hadden) was de maat helemaal vol! Ze kregen de wind van voren en opeens hadden ze een bed voor ons, yeah right, stelletje fackers!
Samen zijn we boven in dat stapelbed geklommen en hebben we nog een paar uurtjes kunnen slapen. Om 7 uur moesten we er weer uit want om 8 uur zou de bus weer vertrekken naar Halong Bay.
Man, we waren niet te genieten en uiteindelijk zeide ze dat als we terug zouden komen van Halong Bay ze een goede oplossing zouden zoeken. En dat is ze geraden ook!
We zijn nu dus fijn op weg naar Halong Bay, onze laatste 3 dagen!
Knoevels van ons! Xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley